به گزارش قم پرس ؛ این روزها گزینه های مختلفی برای تصدی استانداری قم مطرح می شود. برخی از آنها دارای سوابق مدیریتی ارزنده ای هستند، تعدادی بومی قم، بعضی دارای سوابق مدیریتی در قم و تعدادی هم هیچ ارتباطی با قم نداشته اند.
برخی از این گزینه ها طرفدارانی در قم یا تهران داشته و در کنارش مخالفینی هم در قم و تهران دارند.
اینکه گزینه نهایی استانداری قم باید کارآمد بوده و ویژگی های خاص مرتبط با اقتضائات قم را داشته باشد ، پیش فرضی انکارناپذیر است لیکن در میان ویژگی های مختلف ، موضوع بومی بودن استاندار از اهمیت بسزایی برخوردار است.
بررسی سوابق حاکی از آن است که قم از انتصاب استاندار غیر بومی کم زیان ندیده است. البته استثنائاتی هم از هر دو جنبه بوده یعنی استاندار بومی که ضعیف و ناکارآمد بودخ و استاندار غیربومی که خدمات ماندگاری از خود بجا گذاشته و دارای محبوبیت بوده ولی بحث روی قواعد است نه استثنائات. به هر صورت میانگین عمر مدیریتی استانداران قم کمتر از دو سال است و در صورتی که از خارج استان آمده باشد حداقل یکسال زمان می برد تا با قم ، ظرفیت ها، افراد و گروه های موثر، اولویت ها و کمبودهای آن آشنا شود و تازه هنگامی که می خواهد شروع به فعالیت نموده و برنامه ای تدوین کند، زمانش به پایان رسیده و نفر بعدی باید بیاید و بدنبالش تغییر سایر مدیران در استانداری و استان آغاز شود و هزینه این تغییرات پی در پی را مردم قم باید بدهند.
این موضوع یعنی زمان بر بودن آشنایی استاندار با قم را که کنار بگذاریم، شرایط خاص قم و برخی جذابیت های آن باعث می شود تا استاندار بخش زیادی از وقت خود را صرف برنامه هاو کارهایی نماید که احتمالا برای آینده اش موثر بوده و کم کم بعنوان اولویتش قرار خواهد گرفت. در حالیکه استاندار بومی با آشنایی کامل با شرایط قم این برنامه ها را قبلا تجربه کرده و جذابیتی برایش ندارد لذا توسعه قم و رفع مشکلاتش اولویت استاندار خواهد بود و از قبل برنامه اش برای کار در قم مشخص است.
از ابتدای شروع بکار دولت چهاردهم تاکنون در چندین استان استانداران انتصاب یافته اند و همگی از افراد بومی استان انتخاب شده اند و لذا انتخاب استاندار قم از بین افراد غیربومی محل سوال است. اگرچه بخشی عمده ای از این تصمیم به اختلافات داخل استان و عدم توافق روی گزینه مشخص بر می گردد و بهانه ای به مرکز نشینان برای انتصاب افرادی که باید به هر نحو پستی بگیرند داده می شود و کجا بهتر از امثال قم که اختلافات باعث پذیریش و حتی گاها استقبال از گزینه غیر بومی خواهد شد!
یکی از ظرفیت های قم نیروی انسانی باسواد، باتجربه و توانمند است که اتفاقا در مسوولیت های مهمی در پایتخت و سایر نقاط کشور می درخشند ولی در خود قم توجهی به آنها نشده و بعضا مورد حسادت، دشمنی ، غریب پسندی و ... قرار می گیرند و دیده نمی شوند. برخی از این گزینه های بومی که هم اکنون نیز مطرح شده اند دعوت هایی برای تصدی پست های مدیریتی کشوری ، معاونت وزیز و ... دارند ولی اینجا بدلیل دعوا بر سر منافع شخصی باعث شده مورد حمایت قرار نگیرند و احتمالا سرانجام دولت استانداری غیربومی برای قم انتخاب خواهد کرد.
دیدگاه